IS EEN SALARISAFSPRAAK OP EEN BIERVILTJE BINDEND?

Bierviltjes

Een (amateur)voetballer is voor de seizoenen 2012-2013 en 2013-2014 een arbeidsovereenkomst aangegaan met een voetbalclub. De werknemer stelt dat hij met zijn werkgever een nettosalaris is overeengekomen van respectievelijk EUR 14.500,- en EUR 13.000,- per jaar. Ter onderbouwing daarvan beroept de werknemer zich op twee bierviltjes waarop deze handgeschreven bedragen mét handtekening zijn opgenomen. De werknemer zou volgens zijn zeggen een deel van deze bedragen in termijnen ‘zwart’ ontvangen en het ‘witte’ deel is als maandsalaris opgenomen in zijn arbeidsovereenkomst. De werknemer heeft werkgever meermaals verzocht om het ‘zwarte’ deel van zijn loon, maar werkgever wijst deze verzoeken van de hand met verwijzing naar het in zijn arbeidsovereenkomst opgenomen (lagere) loon. Als gevolg hiervan ziet de werknemer zich genoodzaakt om een procedure te starten waarin hij achterstallig loon vordert op basis van het op de bierviltjes opgenomen salaris.

Kantonrechter en hof

De kantonrechter wijst de vordering van de werknemer grotendeels toe, waarna werkgever in hoger beroep gaat. Het hof heeft in een tussenarrest overwogen dat de werknemer erin is geslaagd te bewijzen dat de op de bierviltjes vermelde bedragen netto jaarsalarissen betreffen die door de technisch directeur zijn toegezegd over beide voetbalseizoenen. Dit blijkt uit verklaringen van een teamgenoot, zijn trainer en Whatsapp-correspondentie tussen de werknemer en de technisch directeur.

Getuigenbewijs

De werkgever roept drie getuigen op, onder wie de technisch directeur, om tegenbewijs te leveren. De technisch directeur verklaart dat de op de bierviltjes vermelde bedragen, totaalbedragen vormen bestaande uit salaris, reiskosten en premies. De werknemer wilde het totaalbedrag van EUR 14.500,- verdienen, en de technisch directeur heeft aangegeven dat hij de werknemer voor dit bedrag wel wilde hebben als het stichtingsbestuur daarmee akkoord was. Of het stichtingsbestuur akkoord is gegaan kon de technisch directeur zich niet meer herinneren. ‘Overigens net als zo veel andere dingen’ voegt het hof hier fijntjes aan toe. Het hof leidt hieruit af dat de technisch directeur wel akkoord was met een bedrag van EUR 14.500,- voor het eerste seizoen.

Een andere getuige verklaart dat het salaris altijd als bruto bedrag werd overeengekomen, dat later in het contact werd omgezet naar een nettobedrag.  Het hof acht dit niet overtuigend omdat in de overeenkomst standaard een netto salaris werd vermeld, wat niet voor de hand ligt als er een bruto bedrag is overeengekomen. Bovendien heeft de werkgever nagelaten met loonspecificaties te bewijzen hoe een bruto jaarsalaris van EUR 14.500,- leidt tot het in de arbeidsovereenkomst opgenomen netto maandsalaris van EUR 625,-, aldus het hof. Daar komt bij dat uit een verklaring van een teamgenoot van de werknemer naar voren komt dat bij de ondertekening van de arbeidsovereenkomst is gezegd dat de werknemer maandelijks EUR 750,- per bank zou ontvangen en de resterende EUR 4.000,- verspreid over het jaar in contanten, aldus het hof. Die bedragen bij elkaar vormen een jaarsalaris van EUR 13.000,- voor het seizoen 2013-2014 zoals opgenomen op het bierviltje.

Conclusie

Het hof komt tot het oordeel dat de werkgever er niet in is geslaagd om het door werknemer geleverde bewijs, dat de op de bierviltjes opgenomen bedragen netto jaarsalarissen betreffen die hem zijn toegewezen, te ontzenuwen. De loonvordering van werknemer wordt dus toegewezen.

Dit is uiteraard een wat uitzonderlijke zaak, maar het is goed je te realiseren dat een overeenkomst ‘vormvrij’ is, en dus ook op een bierviltje tot stand kan komen.

Heeft u naar aanleiding van bovenstaande vragen over dit onderwerp, neem dan gerust contact op met de specialisten van het team arbeidsrecht. Wij helpen u graag.